In een voormalige mijnwerkersstad staat The Old Oak, de laatste kroeg van het inmiddels vervallen plaatsje in Noord-Engeland. De lokale bevolking kan zelf amper het hoofd boven water houden en ziet hun woonplaats steeds verder leeglopen. Kroegbaas TJ hoort zijn mopperende, vaste klanten zwijgzaam aan. Als dan de pub ook nog eens met sluiting wordt bedreigt, zorgt de huisvesting van Syrische vluchtelingen in het stadje voor extra onrust. Maar een onwaarschijnlijke vriendschap brengt de verschillende werelden voorzichtig tot elkaar, met The Old Oak als gezamenlijk middelpunt.
Ken Loach, wat houden we toch van die man. Dik in de tachtig is deze...
In een voormalige mijnwerkersstad staat The Old Oak, de laatste kroeg van het inmiddels vervallen plaatsje in Noord-Engeland. De lokale bevolking kan zelf amper het hoofd boven water houden en ziet hun woonplaats steeds verder leeglopen. Kroegbaas TJ hoort zijn mopperende, vaste klanten zwijgzaam aan. Als dan de pub ook nog eens met sluiting wordt bedreigt, zorgt de huisvesting van Syrische vluchtelingen in het stadje voor extra onrust. Maar een onwaarschijnlijke vriendschap brengt de verschillende werelden voorzichtig tot elkaar, met The Old Oak als gezamenlijk middelpunt.
Ken Loach, wat houden we toch van die man. Dik in de tachtig is deze regisseur inmiddels, maar gelukkig nog steeds actief. Voor wie Loach niet kent, omschrijven we hem graag als een Britse Jan Terlouw - politiek actief, een sociaalliberale blik, uitblinkend in verhalen vertellen en bovenal met een groot hart voor de samenleving. Ken Loach zou waarschijnlijk groot fan zijn van Terlouw's ‘touwtje uit de brievenbus’-pleidooi (weet u nog?). Er écht voor elkaar zijn en vertrouwen hebben in de goedheid van de mens, ook al spreekt die een vreemde taal of komt die van een onbekende plek. Dat onderstreept Ken Loach nog maar eens met The Old Oak.
