Een noodzakelijke vraag in tijden van algoritmes, digitalisering en de viering van ons geluk als vrij individu. Een voorstelling over eenzaamheid, gemeenschappelijkheid en controleverlies. Grip verliezen en het gevoel hebben daarin alleen te zijn. Een gedeelde zoektocht, want ook Mr. Pete leert zichzelf kennen in korte, grappige scènes, bevolkt door een bonte stoet personages.
Het publiek zit in twee groepen naast elkaar, maar ziet elkaar niet. De tribune en de speelvloer zijn door een muur in tweeën gedeeld. Wie ziet wat? Zien we hetzelfde? Wat is de werkelijkheid? En waarom willen we die zo graag snappen?
Gebaseerd op het werk van Harold...
Een noodzakelijke vraag in tijden van algoritmes, digitalisering en de viering van ons geluk als vrij individu. Een voorstelling over eenzaamheid, gemeenschappelijkheid en controleverlies. Grip verliezen en het gevoel hebben daarin alleen te zijn. Een gedeelde zoektocht, want ook Mr. Pete leert zichzelf kennen in korte, grappige scènes, bevolkt door een bonte stoet personages.
Het publiek zit in twee groepen naast elkaar, maar ziet elkaar niet. De tribune en de speelvloer zijn door een muur in tweeën gedeeld. Wie ziet wat? Zien we hetzelfde? Wat is de werkelijkheid? En waarom willen we die zo graag snappen?
Gebaseerd op het werk van Harold Pinter, Samuel Beckett, Luis Buñuel en David Lynch maken regisseur Sarah Moeremans en schrijver Joachim Robbrecht een voorstelling over Mister Pete. Luchtig, krokant en met voldoende filosofische stevigheid. Ruimhartig belegd met spelplezier en inventiviteit. Zo bewijzen Sarah Moeremans en Joachim Robbrecht opnieuw dat luchtigheid ook heel ernstig kan zijn. Of zoals Joachim de voorstelling omschrijft: “Er is geen touw aan vast te knopen, of je aan op te hangen.”
