Vera

Vera is een innemend portret van een ouder wordende actrice, die nog in altijd in de schaduw leeft van haar beroemde vader, western-acteur Giulano Gemma.

Vera wordt ouder en voldoet niet meer aan het schoonheidsideaal, rijk is ze ook niet meer en filmrollen krijgt ze al helemaal niet meer aangeboden. Krampachtig klampt ze aan de Italiaanse jetset, waar ze nog nèt onderdeel van is, maar ook dat lijkt ze te verliezen. Als haar chauffeur een jongetje aanrijdt en zijn arm breekt, raakt ze betrokken bij zijn leven en dat van zijn vader. Is dit waar ze naar op zoek was?

Is Vera nou een observerende documentaire, of een fictiefilm? Het antwoord op die vraag hangt ergens in het midden. De camera volgt Vera (‘gespeeld door’ Vera Gemma, we weten het dus niet zeker) op zo’n manier dat het lijkt alsof een cameraploeg haar volgt, maar tegelijkertijd heeft Vera ook een sterke filmische kwaliteit, mede door de keuze van de filmmakers om te schieten op 16mm, waardoor alles een lekkere cinematische korrel heeft. Beoordeel vooral zelf.

> Tip van onze programmeur Wilko!

''In het mooie VERA volgen we de avonturen van Vera Gemma, dochter van een beroemde acteur. Haar leven wordt gekenmerkt door teleurstellingen, valse beloften en bedrogen liefdes. Als ze vriendschap sluit met een jong ventje uit een achtergesteld gezin, lijkt haar leven een positieve draai te krijgen. Volgens IFFR: Vera onderzoekt de dualiteit van een cultuur die betoverend lijkt, maar egoïstisch en wreed is. Dat wordt op een gevoelige, sympathieke manier verteld door het filmmakersduo en de actrice, die daarvoor Horizon Awards ontvingen voor Beste Regisseur en Beste Actrice op het Filmfestival van Venetië. De slotscene is hartverscheurend en een stomp in je maag. Dikke kus voor Vera!''