Vera

Vera is een innemend portret van een ouder wordende actrice, die nog in altijd in de schaduw leeft van haar beroemde vader, western-acteur Giulano Gemma.

Vera wordt ouder en voldoet niet meer aan het schoonheidsideaal, rijk is ze ook niet meer en filmrollen krijgt ze al helemaal niet meer aangeboden. Krampachtig klampt ze aan de Italiaanse jetset, waar ze nog nèt onderdeel van is, maar ook dat lijkt ze te verliezen. Als haar chauffeur een jongetje aanrijdt en zijn arm breekt, raakt ze betrokken bij zijn leven en dat van zijn vader. Is dit waar ze naar op zoek was?

Is Vera nou een observerende documentaire, of een fictiefilm? Het antwoord op die vraag hangt ergens in het midden. De camera volgt Vera (‘gespeeld door’ Vera Gemma, we weten het dus niet zeker) op zo’n manier dat het lijkt alsof een cameraploeg haar volgt, maar tegelijkertijd heeft Vera ook een sterke filmische kwaliteit, mede door de keuze van de filmmakers om te schieten op 16mm, waardoor alles een lekkere cinematische korrel heeft. Beoordeel vooral zelf.