Pacifiction

Een broeierige, politieke thriller waarin een geslepen Franse bureaucraat de grenzen van zijn invloed op het paradijselijke eiland Tahiti bereikt.

Welkom in het paradijs: het eiland Tahiti. De locatie en de gebeurtenissen op en rond het eiland vormen echter een scherp contrast. Politieke revoluties, sinistere mensenhandelaren en militaire atoomtesten dreigen als een tsunami het eiland te overspoelen. De Franse overheidsfunctionaris De Roller wil als een koloniale bewindvoerder zijn domein in het gareel houden.

Immer gekleed in wit pak beweegt de charmante politicus zich met het grootste gemak van zakelijke bijeenkomst naar louche nachtclub en van dansoptreden naar surfwedstrijd. Of hij nu de locals paait of een priester onder druk zet, elke ontmoeting is een performance. Zijn diplomatieke talenten worden echter stevig getest als het gerucht gaat dat er een Franse kernproefonderzeeër voor de kust van het eiland is gesignaleerd.

Door bijna altijd De Roller te volgen bij zijn schimmige politieke verhandelingen, construeert regisseur Serra een spannende en zelfs macabere film over controle en surveillance, waarin het water van de omringende Stille Oceaan niet alleen dient als spiegel, maar ook als morele afgrond. Dit is een plek die je op kan slokken.

De nucleaire dreiging in Pacifiction is niet uit de lucht gegrepen. Frankrijk voerde vanaf 1966 zo’n 193 testen uit in Frans Polynesië. In september 1995 wilde Frankrijk opnieuw kernproeven uitvoeren, waar op werd gereageerd met succesvol wereldwijd protest – de proeven werden afgeblazen. Pas in 2021(!) erkende Frankrijk dat het niet zo netjes was geweest hun onderdanen in de Stille Oceaan zo bloot te stellen aan nucleaire straling. Grover gebruik van koloniale macht is bijna niet voor te stellen.