Het Parool “IJzersterk spel, melancholische muziek en beeldende teksten zorgen voor rillingen én tranen”. Geen treurige herinnering maar een muzikale, vrolijke ode aan de doden. Met Ariane Schluter en Marisa van Eyle.

Twee zussen, beiden ouder dan ze willen toegeven, treffen elkaar voor het eerst sinds jaren weer. Aanleiding is een brief van de gemeente: het graf van hun vijftig jaar geleden overleden zusje zal worden geruimd. Tenzij de grafrechten worden verlengd. Ineens staan de zussen voor de praktische keuze: ‘Wat doen we met Coosje?’

Dierbare doden

Ze mijmeren wat over hun vroegste herinneringen aan ‘ons kleine zusje’, maar al snel volgen de verhalen over alle andere dierbaren die ze verloren: ooms, tantes, vader, moeder, collegae, idolen, ex-vriendjes etc. Ze nodigen de dood, als onlosmakelijk deel van het leven, uit aan tafel. Ontelbare anekdotes, gedachten en emoties buitelen over elkaar heen. Er ontstaat een caleidoscopisch portret van deze twee springlevende zielen en hun 1000 dierbare doden.

• Het Parool “IJzersterk spel, melancholische muziek en beeldende teksten zorgen voor rillingen én tranen”.
• Theaterkrant "Een ontroerende ode aan het leven. Iedereen, (dode) zus of geen zus, zal zich herkennen in dit liefdevolle portret van een familie, voor wie de dood een onlosmakelijk deel van het leven is geworden.”
• RiRi Toneelrecensies “Meesterlijk geschreven beeldende toneeltekst van Peer Wittenbols”

Voor het eerst samen 

 Zus van mijn zus is een lofzang op het leven en een ode aan onze doden. Een levendige trip down memory lane. In deze rijkgevulde theateravond laten de topactrices Ariane Schluter en Marisa van Eyle een langgekoesterde wens in vervulling gaan: voor het eerst staan ze samen op het toneel.

Regie: Belle van Heerikhuizen 
Met: Ariane Schluter en Marisa van Eyle (spel) Peer Wittenbols (tekst)