Holy Motors is een wonderbaarlijk odyssee door de straten van een griezelig, maar mooi, Parijs dat soms digitaal verandert in een locatie van een heel andere planeet. Monsieur Oscar, een vreemde figuur, wordt door zijn chauffeur Celine in een witte stretchlimousine rondgereden. Hij heeft een volledig uitgeruste kleedkamer achterin de auto en bereidt zich voor op een reeks "afspraken" door verschillende vermommingen aan te trekken. Bij verschillende haltes stapt hij uit als een oude vrouw, een rijke zakenman, een zwerver en een huurmoordenaar. Iedere situatie speelt Monsieur Oscar met overtuiging en totale toewijding aan zijn opdracht.
Holy Motors is raar en...
Holy Motors is een wonderbaarlijk odyssee door de straten van een griezelig, maar mooi, Parijs dat soms digitaal verandert in een locatie van een heel andere planeet. Monsieur Oscar, een vreemde figuur, wordt door zijn chauffeur Celine in een witte stretchlimousine rondgereden. Hij heeft een volledig uitgeruste kleedkamer achterin de auto en bereidt zich voor op een reeks "afspraken" door verschillende vermommingen aan te trekken. Bij verschillende haltes stapt hij uit als een oude vrouw, een rijke zakenman, een zwerver en een huurmoordenaar. Iedere situatie speelt Monsieur Oscar met overtuiging en totale toewijding aan zijn opdracht.
Holy Motors is raar en wonderbaarlijk, rijk en vreemd – ‘barking mad’ zelfs. Zo werd er destijds over dit surrealistische fantasy-drama uit 2012 geschreven. En wat had het allemaal te betekenen? Misschien creëert regisseur Leos Carax wel zijn eigen particuliere boeddhisme, met meerdere vormen van reïncarnatie. Of is Holy Motors een commentaar op identiteit en personae - we zetten immers voor iedere gelegenheid een masker op geschikt voor de situatie waarin we ons begeven. Of kijken we hier naar een bravoure-oefening in pure verbeelding? Carax zelf weet ook niet helemaal zeker wat hij heeft bedacht: “Ik denk dat ik de ervaring van het leven in de internetwereld probeerde te beschrijven. De verschillende levens die we kunnen leiden. De vermoeidheid van het jezelf zijn.”
Hoe het ook zij, de film is grappig, raar, ongewoon, krankzinnig en geniaal. Winnaar van de Gouden Palm in 2012 in Cannes.
